De terugweg

Voor we onze vluchten naar Johannesburg en Amsterdam konden maken hadden we nog wel even een dingetje te regelen met het verhuurbedrijf.

Op ons eigen schadelijstje stonden een kapotte voorruit, een verbogen waterkraan, een versplinterd achterlicht, een gebroken sleepkabel, zoekgeraakt eetgerei, een gebutste voor- èn achterbumper, een verfrommelde treeplank, zeven lekke banden, een vernietigde koppeling en 700km van een speciale truck om de KLM auto op te halen.

Na inspectie van de auto’s moesten we bij de bovenmeester op het matje komen.

Maar uiteindelijk viel het mee. De koppeling kostte slechts €600 en het verlaten voertuig weer naar Windhoek brengen €500. De rest was verzekerd.

Toen we klaar waren werden Albert en Mark ook nog even liefdevol herenigd met hun auto, die de lange reis beter had doorstaan dan toen zij nog aan het stuur zaten 😜

De vlucht van Windhoek naar Johannesburg was prima, evenals de procedures op het vliegveld van Joburg (al moesten we wel de incheckdame overtuigen dat de gitaar en de derde koffer gratis mee konden).

In Joburg moesten we hartverscheurend afscheid nemen van Mark en Albert die terug naar Nairobi vlogen. We zullen hun positieve commentaar op alles missen 😜

In de lounge nog 5 uur wachten, maar die kwamen we met eten en drinken goed door. Timo kon bovendien een van de kantoren gebruiken om een Namibië-lied te componeren en op te nemen.

En daarmee sluiten we deze mooie reiservaring af!

Namibië lied (klik op de link)

Today I took a ride, to the desert and the sands. 
No one there to tell me, what makes a better man.
The animals they see me, howling through the night. 
Waiting for the sunrise, and the morning light.

Because I'm nowhere bound, I say.
I think I might stay another day.
Because I'm nowhere bound I say.
In the desert I lay. 

I'm nowhere bound.